۱۳۶۱۲.عنه عليه السلام :يَنبَغي لِلعاقِلِ إذا عَلَّم أن لا يَعنُفَ. و إذا عُلِّمَ أن لا يَأنَفَ.^۱

۱۳۶۱۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :يَنبَغي لِلعاقِلِ أن يَكونَ صَدوقا لِيُؤمَنَ عَلى حَديثِهِ. و شَكورا لِيَستَوجِبَ الزِّيادَةَ.^۲

۱۳۶۱۴.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :يَنبَغي لِلعاقِلِ إذا عَمِلَ عَمَلاً أن يَستَحيِيَ مِنَ اللّه ِ ـ إذ تَفَرَّدَ لَهُ بِالنِّعَمِ ـ أن يُشارِكَ في عَمَلِهِ أحَدا غَيرَهُ.^۳

۲۷۶۳

ما لا يَنبَغي لِلعاقِلِ

۱۳۶۱۵.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لا يَنبَغي لِلعاقِلِ أن يَكونَ ظاعِنا إلاّ في ثَلاثٍ : مَرَمَّةٍ لِمَعاشٍ. أو تَزَوُّدٍ لِمَعادٍ. أو لَذَّةٍ في غَيرِ مُحَرَّمٍ.^۴

۱۳۶۱۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :ثَلاثَةُ أشياءَ لا يَنبَغي لِلعاقِلِ أن يَنساهُنَّ عَلى كُلِّ حالٍ : فَناءُ الدّنيا. و تَصَرُّفُ الأحوالِ. و الآفاتُ الَّتي لا أمانَ لَها.^۵

۱۳۶۱۲.امام على عليه السلام :خردمند را سزد كه هر گاه آموزش دهد، درشتى نكند و هر گاه به او آموزش داده شود، از آموختن ننگ نداشته باشد.

۱۳۶۱۳.امام صادق عليه السلام :خردمند را سزد كه راستگو باشد تا به گفته اش اطمينان شود و سپاسگزار باشد تا مستوجب فزونى نعمت گردد.

۱۳۶۱۴.امام كاظم عليه السلام :خردمند را سزد كه چون كارى كند، از خداوند كه تنها نعمت رسان اوست، شرم كند كه در كار خود كس ديگرى غير از او را شريك گرداند.

۲۷۶۳

آنچه خردمند را نسزد

۱۳۶۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خردمند را نسزد كه كوچنده باشد، مگر براى سه كار: تأمين زندگى، يا توشه برگرفتن براى معاد، يا كام جويى از راه حلال.

۱۳۶۱۶.امام صادق عليه السلام :سه چيز است كه خردمند را نسزد در هيچ حالتى آنها را از ياد برد: فناى دنيا، ديگرگونى احوال و اوضاع، و آفاتى كه از آنها ايمنى نيست.

1.غرر الحكم : ۱۰۹۵۴.

2.تحف العقول : ۳۶۴.

3.بحار الأنوار : ۱/۱۵۵/۳۰.

4.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۴/۳۵۶/۵۷۶۲.

5.تحف العقول : ۳۲۴.